Gedichten 11 januari

Anouck en Marlieke van het Jong Stadsdichters Collectief droegen o p11 januari 2025 een eigen gedicht voor.

Het gezicht van Culemborg

Het gezicht van Culemborg, is wat u voor vele was, het paste als een jas.  

Samen tegen verdeeldheid, u ging die strijd aan. En waar er iets te doen was, zag men u al staan.  

De ogen van de stad, overal aanwezig, nadenkend, constant aandacht schenkend.  

Bedrijven ondersteunen, kunst, cultuur, stichtingen supporten en uw wenkbrauwen fronsen tegen haatdragende acties en woorden.  

De neus, niet langer wordend, maar wel altijd verder kijkend. Jukbeenderen om op te bouwen, u zet uw tanden in wat belangrijk is, daar kunnen we op vertrouwen.  

Uw betrokkenheid is inspirerend en uw aanwezigheid staat er voor, dat u zich inzet voor de burgers, een waar luisterend oor.

7,5 jaar lang heeft u zich voor Culemborg ingezet, daarom pijnt het me stiekem dat u ons verlaat, maar ik heb er het volste vertrouwen in, dat uw mond daar in dezelfde lach straalt.  

Ga met ditzelfde gezicht daar aan het stuur, ik wens u veel succes in Oosterhout en vooral veel geluk  met Peter en Klaas, duikend in dit nieuwe avontuur.

Het gezicht van Oosterhout, met een hart van goud!

Anouck den Hartog, Jong Stadsdichters Collectief

Ik verhaal

Ik verhaal mij
in oud en nieuw
in er was eens en hier ver ver vandaan
in afscheid dichtbij en een nieuw begin

Probeer op logische wijze
mijn leven aan elkaar te rijgen  

Wijs de helden en vijanden aan
hoop op een nog lang en gelukkig bestaan  

Want ik ben oud genoeg om weer in sprookjes te geloven
wel te moeten hopen
dat ook ik mijn prinses vinden mag
alleen maar even een draak moet verslaan of juist liefhebben
dan kan ik geloven dat mijn superkracht al die tijd al
in mij lag  

Maar als ik net zo hard moet vechten
voor een huis en hypotheek die ergens onbereikbaar ligt te wachten,
dan beklim ik liever eeuwenoude stadsmuren en watertorens
vlieg door naar Nooitgedacht land
dan naar een luchtspiegeling te moeten smachten  dan schrijf ik, weef ik net als alle anderen
wel mijn eigen verhaal
met een groene draad
en geloof ik
denk ik
liever in hoop en in sprookjes.

Marlieke de Bijl, Jong Stadsdichters Collectief